NIEUWS

In een indrukwekkende en persoonlijke toespraak heeft ds. Gerrit de Fijter gisteren in Lunteren afscheid genomen van de synode. Opnieuw klonk de roep om eenheid.

De Fijter, die donderdag werd opgevolgd door ds. Peter Verhoeff als voorzitter, nam afscheid exact op de datum dat hij vijf jaar geleden ook toetrad tot het bestuur van de Protestantse Kerk. ,,Na vijf jaar ben ik de enige die nog overgebleven is uit de begintijd van het moderamen. Met mijn afscheid wordt een periode afgesloten, die ik elders ‘de witte broods weken van onze kerk’ heb genoemd”, refereerde hij aan het interview van vorige week zaterdag in het Friesch Dagblad. Hij verwoordde zijn dankbaarheid dat hij het ,,werk heeft mogen doen”. Eerst als vicepreses en sinds 2007 als voorzitter van de landelijke kerkvergadering. Hij somde op waar in de kerkvergaderingen allemaal wel niet over werd gesproken. Van het nieuwe liedboek tot landbouw,
missionaire vernieuwing en het Israëlisch-Palestijnse conflict.

De toekomst van de kerk hangt niet af van onze beleidsplannen, van onze visieontwikkeling en onze synodale rapporten

Hij keek ook naar de toekomst. ,,De kerk heeft alleen toekomst wanneer zij zich gezonden weet in deze wereld door haar Heere en Heiland, Jezus Christus. Zij heeft alleen perspectief, wanneer het lichaam dat de kerk is, bestaat uit leden die Jezus Christus kennen, Hem liefhebben en zich in Hem geborgen weten.” Wel zal die kerk er straks anders uitzien, verwees hij naar de spiegel die kerkrentmeesters en sociologen ons voorhouden. Hun geluid is nodig, aldus De Fijter. ,,Zij herinneren ons er terecht aan dat de Protestantse Kerk in Nederland niet een kerk kan blijven met 2.305.000 leden, 2153 gemeenten en ongeveer 2200 predikanten volgens de stand van vandaag. Maar onze kerk zal – zoals het beeld van de samenleving wordt – te maken krijgen met grotere aantallen ouderen en een kleiner aantal jongeren. We moeten dus nadenken over structuren die op die toekomst zijn toegesneden.”

Maar de toekomst van de kerk hangt niet af van ,,onze beleidsplannen, van onze visieontwikkeling en onze synodale rapporten”, aldus De Fijter, maar is een gestalte van de troost. ,,In leven en sterven is zij het eigendom van Jezus Christus.” Wie alleen cynisch en zurig is kan de stem van God niet meer verstaan, aldus de Kamper predikant. Hij toonde zijn dankbaarheid over de open gesprekken met de pinkster- en evangeliebeweging en ontstane vriendschappelijke interkerkelijke contacten.

Bemoedigen
Hij hoopt dat nog uit te breiden, eerst met de Nationale Synode en later nog breder. ,,Ik realiseer me dat we ná de Nationale Synode ons zullen moeten opmaken voor een breed Nationaal Oecumenisch Concilie van alle christenen in ons land. Of het eerste in Dordrecht (zoals in 1618-1619) moet worden gehouden en het tweede in Noordwijkerhout, zoals in 1968-1970, zal dan nog bezien moeten worden. Duidelijk is dat we als christenen in dit land elkaar meer dan ooit nodig hebben.” Hij riep op elkaar te bemoedigen ,,‘The ministry of encouragment.’ Zeg eens tegen de dominee die het amper volhoudt in de gemeente, tegen de ambtsdrager: wij zijn in handen van Hem, die de machten heeft overwonnen.” Hij dankte het moderamen en zijn vrouw en kinderen voor hoe die hem altijd droegen en bemoedigden. Bij de rede en op de afscheidsreceptie waren meer dan vijfhonderd mensen aanwezig onder wie kardinaal Simonis, vicepremier Rouvoet, bisschop De Korte van Groningen-Leeuwarden en opperrabbijn Jacobs.