NIEUWS

Kijkend naar het credo voor de Nationale Synode is het beter te lezen wat er wel staat, dan naar wat er niet staat. Dat schrijft Frank Visscher in reactie op de vrijgemaakte prof. Douma in De Wekker, het lijfblad van de Christelijk Gereformeerde kerken.

Vrijwel iedere zondagmiddag wordt bij ons in de kerk het Credo oftewel de Twaalf Artikelen van het algemeen ongetwijfeld christelijk geloof voorgelezen. Dit credo (lett. “ik geloof” waarmee deze artikelen ook beginnen) heeft oude papieren en gaat al en eeuw of 15 mee. Nu is er de laatste tijd aandacht gekomen voor een nieuw credo. Op initiatief van de voormalige voorzitter van de PKN, ds. De Fijter (een bonder) heeft een aantal mensen uit verschillende kerkelijke richtingen een nieuwe tekst opgesteld. Men wil met dit credo als basis een nieuwe protestantse synode (letterlijk “samenkomst”) beleggen en wel in Dordrecht. De intentie is om zo gezamenlijk een krachtig getuigenis te laten horen naar de wereld, die zo ver van God is afgedwaald. De verdeeldheid heeft immers de zeggingskracht van de christelijke kerken ernstig beschadigd. Ik heb eens een kijkje genomen op hun website (www.nationalesynode.nl) en was verrast. Allereerst door het bonte gezelschap: onder andere PKN, GerGem (I.A. Kole), GKv (prof. Kamphuis), pinkstergemeente (Sleebos), remonstrant (prof. Meijering) en last but not least onze prof. Peels. “Bien étonné de se trouver ensemble” zouden de Fransen zeggen (vert.: zeer verrast om ze samen aan te treffen). Nog meer verrast was ik door de tekst. De Drie-eenheid, het zoonschap van Jezus, verzoening door de kruisdood, de opstanding, de Geest die plaats maakt voor Jezus in ons leven, het staat er allemaal in. Me dunkt dat een beetje vrijzinnige of “ietsist” dit toch niet kan onderschrijven.

Krediet
Kritiek is er ook gekomen. Zo las ik vorige week in het ND een artikel van prof. Douma (GKv) die aangeeft dat orthodoxe christenen zich niet in dit gezelschap behoren te begeven. Er wordt in de tekst immers gezwegen over zaken als de kinderdoop en abortus provocatus. Het zou verschillen maar verdoezelen. Ik denk dat het beter is om te lezen wat er wel staat en geloof dat dit credo krediet verdient. Ook in de Twaalf Artikelen staat niet alles vermeld, terwijl de problemen van nu ook toen al speelden. Wie van ons zou niet wensen dat deze nieuwe tekst door al zijn familieleden beleden werd. Wat te denken van ten dode opgeschreven patiënten? Moet je als orthodox-gereformeerde dokter nog wat zeggen als ze met de woorden van dit credo belijden dat Jezus hun schuld op zich genomen heeft? Ik zocht in mijn Griekse woordenboek het woord synode nog eens op. Het kan, naast samenkomst óók betekenen: botsing of gevecht. Kijk, dat moeten we niet hebben. Dan vloeit er het verkeerde bloed.