NIEUWS

Op de tweede dag van de Nationale Synode werd een tekst voorgelezen namens alle bezoekers van de Nationale Synode. Een boodschap van compassie voor kerk en samenleving.

Lees hier de boodschap van compassie voor kerk & samenleving

Deze tekst gaat in op de plaats van de christelijke gemeente in het geseculariseerde Nederland van vandaag. De tekst is hieronder te lezen.

Een multiculturele samenleving waar christenen een minderheid zijn. Dat is Nederland. Maar dat was ook het Romeinse Rijk van de eerste eeuwen na Christus. Zo waren er in de vroegchristelijke kerk ook onderlinge verschillen. Die was men zich misschien niet altijd bewust, maar die konden wel van begin af aan tot hevige conflicten leiden. Zie bijvoorbeeld de brief van Paulus aan de Galaten . Tegenstanders deden hun voordeel met die meningsverschillen. Ze wilden er de onhoudbaarheid van het christelijke geloof mee aantonen.

Er is ook een verschil: in Nederland zijn christenen een krimpende minderheid. In het Romeinse Rijk waren ze een gestaag groeiende minderheid. Vooral in de eerste helft van de vierde eeuw was die groei explosief. Hoe kwam dat? Christenen gaven een antwoord op de angst voor de dood door de duidelijke boodschap van de opstanding. Maar ook de leefwijze van christenen had aantrekkingskracht: de onderlinge liefde en ingetogenheid. Wie zich bij een gemeente aansloot, kreeg het gevoel ergens bij te horen. De richtlijnen die bij hun nieuwe leven hoorden, zorgden voor duidelijkheid. Christenen gebruikten hun manier van leven graag als een bewijs voor de waarde en zelfs de waarheid van hun geloof. Dit moet grote indruk hebben gemaakt op de mensen die het zagen.

In Nederland proberen we nu onze onderlinge verschillen te overwinnen door ons samen te concentreren op het wezenlijke: Gods heilzame openbaring in Jezus Christus. We gaan niet bij elkaar op zoek naar ketterijen. Integendeel: we stellen onszelf de vraag waar onze eigen posities gecorrigeerd moeten worden vanuit het evangelie van Jezus Christus. Juist de ontmoeting met christenen uit andere kringen kan onze ogen scherpen.

We willen geen machtswoorden meer spreken. We proberen de grote thema’s van de brede christelijke traditie te verwoorden, in eigentijdse taal. We hopen dat in gezamenlijkheid te kunnen doen.

De vroegchristelijke gemeenten waren vaak betrekkelijk klein, maar ze wilden wel werven. Ze richtten zich met een boodschap tot niet-gelovigen. Een gemeente die niet missionair is, heeft geen toekomst. De vraag is: hoe kunnen we dat het best en het meest overtuigend doen? We weten uit ervaring dat we beter niet in verklaringen onze afkeer kunnen uitspreken over de gang van zaken in deze boze wereld. Het is beter als we de samenleving laten zien dat wij een weg willen gaan vanuit het geloof in de gekruisigde en opgestane Heer.

Zo willen we niet zozeer de aandacht trekken met wat wij zeggen, maar hopen we dat men aan ons kan zien dat er nog een andere manier van leven is. Wíj zijn niet het Licht der wereld, maar we hopen er op dat we wél een weerkaatsing kunnen zijn van het Licht dat Christus is.

Download hier de tekst in pdf-formaat.