NIEUWS
Wat houdt het geloofsgesprek in?
Kerkbreed leeft er bij veel gelovigen het verlangen naar meer eenheid en vertrouwen in elkaar. Deze synode wil aan dit verlangen een concrete uitwerking geven. Het zal voor het eerst sinds eeuwen zijn dat gelovigen uit diverse kerkgenootschappen en geloofsgemeenschappen in landelijk verband gaan bespreken wat hen verbindt en niet wat hen scheidt. Daartoe zullen op een aantal momenten tijdens de synode geloofsgesprekken worden gevoerd. Deze geloofsgesprekken vormen het hart van de synode. De verwachting leeft dat, waar volgelingen van Jezus Christus met elkaar het gesprek aangaan over het diepste dat hun is geschonken, namelijk Gods genadegave in Christus, er vernieuwing mogelijk is. Uit de reacties tot nu toe blijkt dat er meer is dat mensen verbindt dan dat mensen scheidt.
Wat is een geloofsgesprek?
De bedoeling van dat geloofsgesprek en het delen van onze geloofsverhalen is elkaar te herkennen in de ontmoeting met de levende God, Vader, Zoon en Heilige Geest.
Deelnemers zullen opgedeeld worden in groepen. De groepsgrootte zal afhangen van het aantal deelnemers dat zich aanmeldt voor de synode. De indeling van de groep is belangrijk. Er moet verscheidenheid zijn, hoe meer hoe beter : verschillende kerkgenootschappen en stromingen, mannen en vrouwen, jong en oud, uit verschillende delen van het land, migranten, nationale en culturele achtergrond enz. De groepen zullen daarom van te voren zorgvuldig moeten worden samengesteld.
De groepen zullen geleid worden door gespreksleiders die hiervoor apart zijn uitgekozen en die ook een voorbereidende training hebben gehad. Zo’n gespreksleider kan uitleggen wat er gaat gebeuren, hij of zij begint met het delen van zijn of haar eigen geloofsreis en geeft daarmee een voorbeeld en geeft vervolgens leiding aan het gesprek. Het geloofsgesprek krijgt een vervolg in een plenaire bijeenkomst. Daar worden hoogtepunten gedeeld van wat er in de in de eerdere ronden gebeurde. In de plenaire bijeenkomst is het mogelijk elkaar te bevragen. Daar is tevens een forum aanwezig.
Een paar fundamentele handreikingen voor een persoonlijk geloofsverhaal zijn :
– hoe ben ik tot geloof gekomen (of : hoe heb ik Christus ontmoet)
– wat betekent het geloof voor me in mijn leven, hoe heeft het m’n leven gestuurd, (eventueel kan een enkel hoogtepunt genoemd worden).
De gespreksleider kan als eerste zijn/haar geloofsverhaal vertellen en vraagt wie als tweede wil spreken. Er zijn altijd wel mensen in een groep die het snel “oppikken”. Er wordt een bepaalde tijd afgesproken waar iedereen zich aan moet houden.
Als het gesprek loopt kan de leider óf verder de kring rondgaan óf nadat een paar mensen na elkaar aan de beurt geweest zijn overgaan naar een ander deel van de kring – dat brengt wat afwisseling.
Belangrijk is dat mensen de vrijheid hebben en voelen om met hun eigen woorden te spreken en te zeggen wat ze willen delen. Sommigen spreken vrijmoedig over hun geloof, voor anderen is het moeilijker. Je mag elkaar ook bevragen op wat er wordt gezegd, maar het is voor het geloofsgesprek niet de bedoeling dat het een discussie wordt. Ieder moet aan de beurt kunnen komen. Mensen kunnen elkaar natuurlijk na afloop benaderen en verder praten.
Op welke momenten wordt het geloofsgesprek gevoerd?
De eerste keer dat de groepen bij elkaar komen voor het geloofsgesprek zal zijn op vrijdagmiddag van 16.00 tot 18.00. De gesprekken zijn dan ‘naar binnen gericht’: wat betekent het geloof voor mij. Er vinden persoonlijke geloofsgetuigenissen plaats, een interactieve uitwisseling van geloofservaringen.
De tweede bijeenkomst rondom het geloofsgesprek vindt plaats op vrijdagavond van 19.15 tot 20.30 De deelnemers komen dan in twee grote groepen bij elkaar om te bespreken wat de middagbijeenkomst heeft opgeleverd aan inspirerende ervaringen. Dat zal gebeuren in samenspraak met een aantal panelleden. Er is een kort meditatief moment en er tijd voor gebed en het zingen van een lied.
Het slot van de geloofsgesprekken is op zaterdagochtend van 9.30 tot 11.30. Deze ontmoeting staat in het teken van het ‘naar buiten gericht’ van deze synode: hoe geef ik mijn geloof handen en voeten in onze samenleving. Het gesprek zal gevoerd worden naar aanleiding van de Signaaltekst die aan minister Donner zal worden overhandigd. Daarmee beschikt de Nationale Synode over twee kern-documenten: de Credotekst en de Signaaltekst.
Zoals rond de Credotekst de mogelijkheid aan mensen is gegeven om hun reactie en aanvulling daarop te geven, zo wil de stuurgroep ook reacties aan mensen vragen op de Signaaltekst. Tijdens deze bijeenkomst wordt daar een begin mee gemaakt. Zoals bij de Credotekst gaat deze Signaaltekst mee naar het grondvlak van de kerken ( dat zijn alle plaatselijke christelijke gemeenten in Nederland) om daar besproken te worden. Net als bij de CREDOtekst staat ook bij de Signaaltekst de vraag centraal wat christenen van elkaar kunnen leren en hoe zij elkaar kunnen steunen.
In de sluitingsbijeenkomst zal worden ingegaan op de gevoerde geloofsgesprekken en zullen een aantal impressies gegeven worden.
3 comments
w.slijkhuis zegt:
wij hopen van harte, dat we als kinderen van de Here dichter bij elkaar mogen komen ik ga naar de geref kerk ( vrijgemaakt ) we raken landelijk leden kwijt als je het je niet meer aanstaat begin je toch voor je zelf ,en dat moet een halt toe geroepen worden God”s zegen toe gewenst met vr gr Wim slijkhuis
marten wiersma zegt:
Deze synode is een geweldige mogelijkheid om als christenen in Nederland dichter bij elkaar te komen.
Ieder mag getuigen dat Jezus zijn of haar Heer is en dat Hij gekomen is om de zonde weg te nemen door aan het kruis Zijn leven te geven.
Door Zijn bloed zijn wij nieuwe mensen geworden en hebben Leven uit God.
En daarna heeft ieder gelovige de Heilige Geest in zich ontvangen en daardoor kunnen wij een geloofsrelatie hebben met iedere christen uit elke kerk.
Wij horen allemaal bij de Kerk van Chistus. Ik wens u Gods Liefde en zegen toe.
Manuela Dieleman zegt:
Vorige week heb ik de Nationale Synode bijgewoond en ook mijn aandeel mogen leveren in de geloofsgesprekken.
Ik heb dit als zeer verrijkend ervaren!
Het is hartverwarmend dat er in Nederland nog zoveel mensen zijn die graag de naam van Jezus willen bekend maken in de samenleving.
’s Avonds werd mij gevraagd mijn getuigenis ook in de grote zaal te geven. Daarna heb ik veel mensen gesproken die ik als lieve broers en zussen zie. Wat was dat fijn.
In Jezus IS er al eenheid, over de kerkmuren heen!