NIEUWS

Twaalf jaar lang was prof. B. Kamphuis in de gereformeerde kerken (vrijgemaakt) bezig met kerkelijke eenwording. “We zijn wel wat verder gekomen, maar minder ver dan ik gehoopt heb”, blikt Kamphuis terug. “Wel is mij in die tijd de zaak van eenheid van gelovigen op het hart gedrukt. Daarom is de Nationale Synode een goed initiatief. Vooral omdat het vanaf het begin om de inhoud ging.”

“Ik heb in die twaalf jaar gemerkt dat het getuigenis van het evangelie belemmerd wordt door kerkelijke verdeeldheid. Als je aan niet-kerkelijken probeert duidelijk te maken wat je gelooft, is de kritiek vaak: er zijn zoveel kerken en zoveel geloven, doe eerst je huiswerk maar eens goed voor dat je ons met je blijde boodschap lastig valt.”

En dat is volgens Kamphuis precies waar Jezus Christus voor gewaarschuwd heeft. Onder meer in het hogepriesterlijk gebed. “Voor een goed getuigenis van het evangelie is er eenheid onder gelovigen noodzakelijk.” Daarom sprak dit initiatief mij aan. Vooral ook omdat het initiatief direct om de inhoud ging. Dat is wel zichtbaar bij het lezen van de credotekst. In die tekst proberen we te verwoorden wat het geloof vandaag betekent. En dát is belangrijk in de omgeving waarin we staan. Veel kerkelijk eenheidsstreven gaat voor de veiligheid vaak aan de inhoud voorbij. Rondom de inhoud liggen er immers veel conflicten.`

Het was voor Kamphuis verrassend dat het opstellen van de credotekst geen uiterst moeizaam proces was. “Er zijn punten waarover we gediscussieerd hebben en her en der werd er gesproken over bepaalde formuleringen. Maar een oplossing was steeds te vinden. Eigenlijk is de tekst er alleen maar beter van geworden. Ik heb daarin de kracht van de naam van Jezus Christus en de kracht van de Heilige Geest in gezien.”

Kamphuis vind het spannend om te zien hoe er op het ‘grondvlak’ gereageerd zal worden op de tekst en het initiatief. “Ik heb wel goede hoop, want als christen is altijd hoop door de kracht van het evangelie en de kracht van de Heilige Geest. Toch zal er wel heel wat weerstand overwonnen moeten worden. Het manifest ‘Kiezen voor eenheid’ wordt lang niet overal met gejuich ontvangen.”

“Is het geen schijneenheid die jullie voorstaan? Bedoel je niet allemaal iets anders als je hetzelfde zegt? En waarom worden bepaalde hete hangijzers over bijvoorbeeld de uitverkiezing niet verder uitgewerkt? Dat zijn vragen die kunnen komen”, voorspelt Kamphuis.

Ik ben ervan overtuigd dat we voor een goede zaak staan. Maar er zal discussie komen en daar zie ik ook wel naar uit

Zelf is Kamphuis ook “best benieuwd” hoe men zal reageren in ‘zijn eigen vrijgemaakte kringen’. “Ik ben ervan overtuigd dat we voor een goede zaak staan. Maar er zal discussie komen en daar zie ik ook wel naar uit. We hebben als stuurgroep het idee steeds een beetje onder de pet gehouden dus het is een opluchting dat we nu open kunnen spreken.”

“Ik hoop, omdat we echt op de inhoud hebben ingezet, dat dit initiatief een gespreksonderwerp gaat worden. Er zit veel geschiedenis achter de kerkelijke verdeeldheid in Nederland en er liggen allerlei gevoeligheden en ook persoonlijke conflicten. In mijn eigen kerkverband zijn er recent scheuringen voltrokken en ook bij het ontstaan van de Protestantse Kerk in Nederland zijn er afsplitsingen geweest.

“Maar we moeten ons maar wat losmaken van historische ontwikkelingen en persoonlijke gevoeligheden. Ik hoop dat de credotekst naar binnen toe die uitwerking heeft. Dat we de discussie weer aangaan over de inhoud die ons verenigd.” Extern bezien zou Kamphuis “het geweldig vinden als in het credo als een gemeenschappelijk uiting naar buiten komt waar wij als christen voor staan. Want dat heeft wel degelijk betekenis voor deze samenleving.”

Dit is deel II in een serie van acht interviews met de leden van de stuurgroep voor de Nationale Synode.