NIEUWS

URK – “Ik ben bereid de tien zeeën van de wereld te bevaren als ik daarmee de eenheid van alle gelovigen dichterbij kan brengen,” sprak Johannes Calvijn aan het einde van z’n leven. Vandaar dat een boek over zijn denken en bedoelingen gistermiddag zeer toepasselijk op het water werd gepresenteerd.

Niet op zee, maar op het IJsselmeer, waar viskotter UK210 er een kwartiertje de Urker haven voor uitstoomde. Het calvinisme en Urk als een heel eigen exponent ervan, de keuze was snel gemaakt om daar dus het boek ‘Calvijn na 500 jaar’ (met de visie van zeventien kerkdeskundigen) het levenslicht te laten zien en even stil te staan bij het 500ste geboortejaar van de kerkhervormer.

Met psalmen in het stemmige Kerkje aan de zee bijvoorbeeld, deels in het Frans gezongen. Dat was de moerstaal waarin Jean Cauvin (zoals hij aanvankelijk heette) zijn gedachtegoed ontvouwde.

Calvijn is eigenlijk nog heel modern en dat hij zichzelf met nadruk als bemiddelaar zag, lijkt geheel vergeten

Calvijn is eigenlijk nog heel modern en dat hij zichzelf met nadruk als bemiddelaar zag, lijkt geheel vergeten, zei scriba A.J. Plaisier namens de generale synode van de Protestante Kerk Nederland. “Tijd voor eenheid,” zei hij, “Niet om de eenheid zelf, maar omdat de oorzaken van scheuringen en afscheidingen zichzelf hebben overleefd.”

Daarna zong de gehele kerkentop aan boord van kotter ‘Catharina’ eenstemmig: “Hij hief zijn stem en riep, toen steigerden de golven, het water zwart en diep, in hun eigen tribuut aan Calvijn.” Jammer dat de Urker kotter Johannes Calvijn vorig jaar net was verkocht en dat de Maarten Luther – die had ook nog gekund – aan de verkeerde kant van de dijk bij Wieringen lag.

Dat de top van de PKN slechts in een binnenzee dobberde, is een gegeven, zei voorzitter Gerrit de Fijter van de synode desgevraagd, waar verder geen symboliek aan mag worden toegeschreven