NIEUWS

‘Onze tijd vraagt om herstel’

Op een forumavond van de interkerkelijke beweging IKOON, hield onder meer ds. Gerrit de Fijter een toespraak. Hier ging hij in op de Nationale Synode van vierhonderd jaar geleden, maar schetste hij ook de drijfveren achter het initiatief van de Nationale Synode (nieuwe stijl). Hieronder is een deel van zijn bijdrage terug te lezen. “Onze tijd vraagt om herstel van de verscheurde kerken die uit de Reformatie zijn voortgekomen.” 

“We kozen als stuurgroep voor de naam Nationale Synode (nieuwe stijl) met de ondertitel Protestants Forum. We staan temidden van actuele vragen over de plaats van religie in het publieke domein met al z’n verschillende godsdiensten. In die grote levensbeschouwelijke diversiteit is het belangrijk als Kerk schouder aan schouder te staan in het huidige debat in onze samenleving. Dat willen we doen samen met de bijna 2 miljoen migrantenchristenen uit de hele wereld. Zij hebben zitting in onze stuurgroep.

In onze postmoderne cultuur is de kerk als instituut belangrijk. En dat in een concrete zichtbare eenheid. Maar de institutionele verkokering in talloze kerken en geloofsgemeenschappen lijkt mij voorbij te zijn. Onze tijd vraagt om herstel van de verscheurde kerken die uit de Reformatie zijn voortgekomen. We kunnen ons niet langer opsluiten in eigen kring om daar samen lekker blij te zijn met wat je in die kring als dé waarheid voor je eigen groep gevonden hebt.

Het belijden van de Stuurgroep Nationale Synode vind je in de geloofsbelijdenis van Nicea uit het jaar 325 na Christus. We hebben  geen eigen of nieuwe belijdenis willen schrijven. Nicea is ons genoeg.  De credotekst van de NatSyn geeft alleen de attitude weer van de stuurgroep die deze opstelde.. Het is ons te doen om de komende generaties, opdat zij weten dat Jezus Christus de Weg, de Waarheid en het Leven is. Om dat door te geven hebben we elkaar als christenen hard nodig. Ook naar onze samenleving toe. Denk aan Joh. 17:21.

Dietrich Bonhoeffer zegt in zijn mooie boekje Leven met elkander : de ene christen heeft de andere christen nodig om Christus’ wil. De ene christen heeft de ander nodig, die hem het Woord Gods brengt. […] Hij heeft de broeder/zuster nodig als de drager en verkondiger van het goddelijk heilswoord,. Hij heeft hem alleen nodig om Christus’ wil.  Christus brengt mij bij de ander, en de ander brengt mij bij Christus’.

Dat gaat dus om een gezamenlijk ‘wij’. Prof. Dr. A. v.d. Beek schreef voor de Nationale Synode de notitie ‘Is Christus gedeeld’. Hij stelt daarin de vraag’ Is er nog een gezamenlijk ‘wij’ voor de kerk’? Want alleen dan kunnen we ook samen onze identiteit vinden. De geloofsbelijdenis van Nicea daarvan zegt in de oorspronkelijke tekst ‘Wij geloven in één heilige katholieke en apostolische kerk’. In het Westen – zo zegt Van de Beek – heeft men dat ‘wij’ binnen twintig jaar vervangen door ‘ik’. ‘Ik geloof’. Dat betekent vaak: ik geloof op mijn manier…

‘Vanaf de 19e eeuw – de eeuw van de verzuiling-  is de klassieke vorm van het Nederlandse christendom afgebroken. De volkskerk ging in rook op en als een volkskerk vernield wordt, heeft het christendom geen kans om als nationaal christendom te overleven’, zo zegt de Dr. Vos[1]  En naar die volkskerk moet het heen, meen ik.

‘Is Christus gedeeld’, vraagt de apostel in de Korinthebrief? Uiteraard is Hij niet  gedeeld. Laten we het jubileumjaar van de Nationale Synode gebruiken om het gezamenlijke ‘wij’ zoeken.”

Download de volledige bijdrage hier: GDeFijter toespraak Dordt in 1618-1619

[1] Dr. A. Vos in Kerk en Theologie, jaargang 65, no.1, januari 2014

Een bericht schrijven

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *