NIEUWS

Het is in de hele wereld de gewoonte en de plicht van de kerkelijke gemeente om als gelovige mensen samen hun geloof te belijden overeenkomstig de Apostolische Geloofsbelijdenis. Ook wordt de oorsprong van de belijdenis bestudeerd tijdens Bijbelstudie of catechisatie, maar gaat het slechts om begrijpen en uit het hoofd leren? Ik ben ervan overtuigd dat ieder een ander getuigenis heeft wanneer hij probeert de figuur te begrijpen en te kennen die in de tekst van de Apostolische Geloofsbelijdenis wordt uitgesproken.

Ik ben geboren in een plaats waar de mensen geloofden in veel goden en waar men zich -op het eiland Bali- bezig hield met mystieke activiteiten. Maar ik ben dankbaar dat mijn ouders en het gezin waaruit ik afkomstig ben het christelijk geloof aanhingen en actief waren in de plaatselijke gemeente. Toen ik nog klein was heb ik de veelvuldige worsteling gezien van de gelovigen, hoe zij werden verzocht door boze machten, echter ook hoe door hun geloof in de ene Here, namelijk God de Vader en de hulp van een dienstknecht van de Here die voortdurend bad in de naam van God de Vader, de boze machten zijn verslagen. Daar ben ik opgegroeid en heb ik God de Vader leren kennen als Hem, die, zoals de Bijbel zegt, de Schepper is van den beginne, die de duisternis scheidt van het licht.

Mijn verlangen om me af te scheiden van de duisternis maakte mijn verlangen groter om dicht bij Hem in geloof te leven, hoewel ik me bewust ben van mijn zwakheid en beperktheid en hoewel ik vol ben van verkeerdheid en zonde.

Door Zijn levende Woord en door strijd heen is mijn geloof versterkt dat de Here zelf zich aan de wereld bekend heeft gemaakt in de figuur van Jezus, ja dat Hij mij zelfs Zijn vriend noemt (Joh. 15:15). Het lijden van Jezus aan het kruishout maakte mij bewust van Zijn genade en wekte schaamte op en diep verdriet over mijn fouten en zonde zodat ik mijn berouw daarover uitsprak. Daar voelde ik toen een band van vriendschap, een vriendschap die mij omringt, die mij vergeeft, die mij begrijpt en die mij geheel aanvaardt.

Ik voelde dat die vriendschap vooral komt van de kant van de Here. Hij is de Vriend die de dood heeft verslagen, zodat Hij opstond op de derde dag en zich bekend maakte aan zijn leerlingen en vele anderen. Dat bewees dat Jezus zelf God is. Hij is opgevaren ten hemel maar Hij is steeds met ons doordat Hij Zijn Geest vol van kracht aan ons heeft gegeven. Gratis geeft Hij zich als levensvriend van de mens. Tot op deze dag blijft Hij en leeft Hij in mij en in u. Dat nu is de Heilige Geest, die voortdurend bij God zelf ontspringt en waaruit wij moeten leven.

De Here schept iedere keer weer gelegenheden opdat, gedreven door Zijn Geest, grote en wonderlijke dingen worden gedaan die Hij ervoor bestemd heeft om door middel van ons en Zijn kerk te worden gedaan. (1 Kor. 12: 4-7) : om velen die door de duisternis zijn afgezonderd, in Zijn licht te brengen en opdat door Zijn Geest alle mensen en de kerk in de gehele wereld hun geloof belijden in de Vader, Zoon en Heilige Geest en Zijn getuigen zullen zijn overeenkomstig zijn wil.

Elke dag bid ik tot de Heilige Geest als tot een vriend en vraag wat Zijn wil is en wat Hij ertoe bestemd heeft door mij te worden gedaan dit jaar. Enkele dagen later belde mijn predikant bij op om te reageren op deze geloofstekst. Ik geloof dat dit slechts een van de dingen is die Hij ertoe bestemd heeft door mij te worden gedaan.

Het belang daarvan is niet die opdracht zelf, maar de persoonlijke verhouding met de Here die wij in die geloofsbelijdenis noemen, een verhouding die wij en de kerk moeten onderhouden, evenals de vruchten van die verhouding.

Vrouw, 49 jaar, PERKI (Migrantenkerken)