NIEUWS

Bij het doornemen van de tekst voor het Credo zijn er een aantal aspecten, die deze tekst voor mij tot een inspirerende tekst maken. In noem ze puntsgewijs.

De vreugdevolle herkenning van wezenlijke facetten van de bijbelse boodschap, m.n. vanuit de brieven gericht aan de vroege kerk. Dit is van belang omdat de situatie in onze tijd, in ons land in een aantal opzichten meer en meer overeenkomt met die vane vroege kerk. (Filippensen 2: lOa, 11, 2 Timotheüs 2:8, l Johannes 4:2, l Johannes 4:15, l Johannes 5:1.) De vreugdevolle herkenning van het Apostolicum. Daarmee wordt duidelijk dat christenen een verbondenheid door de eeuwen heen kennen met de kerk van alle tijden en plaatsen.

De verwoording van de oude kernwaarden van het Christelijk geloof in hedendaagse taal met een duidelijk herkenbare spits naar de Nederlandse situatie in 2010.

De bedoeling van de opstellers raakt mijn hart en sluit aan bij een diepgaand verlangen in mij naar éénheid van de christenheid in Nederland. In alle tijden is onze onderlinge verdeeldheid zonde geweest. In onze tijd is niet in te schatten hoe groot de schade is die deze zonde aan(ge)richt (heeft). Wij kunnen ons als christenen in 2010 in Nederland het niet (langer) permitteren om ons te focussen op wat ons verdeeld. Het Credo zou het zoeken naar onderlinge verbondenheid kunnen bevorderen en aanmoedigen. Het Credo zou naar buiten een getuigenis en een appel tot ons volk kunnen zijn.

In het Credo profileren christenen zich m.i. niet als mensen die anderen van uit de hoogte weten te vertellen hoe het zit, terwijl tegelijkertijd wel duidelijk is dat christenen een overtuiging hebben die de moeite waard is. Christenen doen in het Credo (schuldbelijdenis van hun liefdeloosheid, ontrouw en geweld, van hun vallen en opstaan, van hun onderlinge verdeeldheid. Christenen stellen zich niet boven anderen, maar maken duidelijk dat zij ook met de wereld gedoemd zijn in het oordeel te vergaan. Maar dankzij Gods trouw is er een tenzij… Zo krijgt verzoening inhoud en waarde.

In het Credo is er aandacht voor de noodzaak en de mogelijkheid van de vernieuwing en omkeer van mensen in hun relatie tot God. Maar er is even zo zeer aandacht voor de vernieuwing van onze onderlinge relaties en onze relatie tot Gods schepping.

Het meest inspireert mij de helderheid over Jezus Christus, Gods Zoon, Zijn lijden, sterven en opstanding, waardoor er hoop en verwachting is. Juist die woorden over Hem in het Credo zou ik graag met anderen delen. Als basis voor verder gesprek. Vanwege het aan het slot van het Credo verwoorde uitzien naar Zijn toekomst.
De bedoelingen van de opstellers, de toenemende intolerantie in Nederland en de schuld van de verdeeldheid onder ons christenen zijn voor mij argumenten om in mijn reactie alleen dat wat mij inspireert in het Credo te verwoorden.

Dat de Heere, onze God dit Credo Zijn Zegen zal willen meegeven. Tot Zijn eer. Opdat er Sjaloom zal zijn. En in mensen welbehagen.

Man, 47 jaar, Gereformeerde Gemeente