NIEUWS

Credo legt accenten, binnen Apostolicum

Het credo van de nationale synode legt eigen accenten, maar blijft binnen de kaders van het Apostolicum, vindt prof. dr. E. P. Meijering, zo is te lezen in het Reformatorisch Dagblad.

Dr. E.P. Meijering

Diverse personen leverden de afgelopen maanden kritiek op het credo van de nationale synode. Op persoonlijke titel, maar wel sprekend vanuit de stuurgroep nationale synode, wil ik een reactie geven op deze kritiek.
Ook de stuurgroep is van mening dat het Apostolicum een goede samenvatting biedt van het christelijke geloof. Daarom volgen we in ons credo de opzet van die belijdenis. De eeuwen door hebben christenen zich daarin herkend en uitgedrukt.
Dit neemt niet weg dat iedere generatie opnieuw wordt uitgenodigd het geloof te verwoorden. Dat hebben wij ook gedaan. We zijn daarbij binnen de door het Apostolicum aangegeven kaders gebleven, maar hebben het wel met eigen woorden willen zeggen.
Als iets wat in het Apostolicum staat niet wordt genoemd, dan betekent dit niet dat het door ons is geschrapt met de bedoeling om een en ander voor de moderne mens aantrekkelijker te maken. Het zou toch wel bijzonder naïef zijn om van Christus te belijden dat Hij uit de doden is opgestaan, maar dan de maagdelijke geboorte te schrappen in de hoop dat mensen de belijdenis eerder zullen aanvaarden.
Een geloofsbelijdenis betekent niet dat men op ieder moment alles even belangrijk vindt. In de loop van de geschiedenis en in de loop van een individueel mensenleven kunnen de accenten binnen het geheel van het geloof verschillend worden gelegd. Wie dingen gaat schrappen, berooft zichzelf van de mogelijkheid om in de loop van zijn leven opnieuw te worden gevoed. Dat is wel het laatste wat we als stuurgroep zouden willen propageren.

Welkom
Sommigen missen veel in de tekst van het credo, bijvoorbeeld de predestinatie en de zondeval. We zijn zeker niet van mening dat het hier onbelangrijke dingen betreft. We zijn wel van oordeel dat het hier om uitwerkingen van het oud-christelijke credo gaat, die typerend zijn voor bepaalde stromingen. We betreuren het dat die vaak tot kerkscheuringen hebben geleid.
We richten de uitnodiging tot allen. Wie mee wil doen en daarbij als inbreng heeft dat het belijden van Gods onverdiende genade voorafgaat aan alle menselijke handelingen, die is van harte welkom om daarvan te getuigen en het grote belang daarvan voor het geloof duidelijk te maken. Hetzelfde geldt voor degene die met ons belijdt dat wij al sinds mensenheugenis op deze wereld het kwaad bedrijven, maar dat de kracht van God het kwade zal overwinnen.
Sommigen vinden dat de uitnodiging te breed is geweest, omdat die bijvoorbeeld ook tot remonstranten is gericht (mijn naam wordt in dat verband ook wel genoemd), en omdat de Rooms-Katholieke Kerk als waarnemer is uitgenodigd. Dat wekt kennelijk wantrouwen.
Tegen wantrouwen kun je weinig doen. Ik kan alleen maar een beroep doen op de royaliteit van alle overtuigd rechtzinnigen om te geloven dat een ander eerlijk is wanneer hij zegt binnen het kader van het credo op zijn manier mee te willen doen. Het kan bijzonder inspirerend zijn om te ervaren dat een ander met andere woorden toch uiteindelijk hetzelfde blijkt te bedoelen.


Heilige Geest

Sommigen vinden dat de nationale synode zich te vriendelijk en daardoor te oppervlakkig presenteert. Het betreft hier een kwestie van smaak. Ik heb de indruk dat bijvoorbeeld de EO tegenwoordig ook een dergelijke manier van presenteren volgt en dat dit de omroep in de ogen van de mensen geen kwaad doet. Of dit er ook toe zal leiden dat meer harten van mensen voor de boodschap van het Evangelie opengaan, is een andere zaak. Dat is niet aan ons, maar aan de Heilige Geest, Die zowel van menselijke ernst als van menselijke, speelse vreugde gebruik kan maken.
Dit is geen verdediging van het credo, wel een uitnodiging om het welwillend te ontvangen en om eigen principes enigszins te relativeren.
Een dergelijke oproep zou trouwens niet alleen aan de rechterzijde hoeven te worden gedaan. Ook in andere hoeken van kerkelijk Nederland hebben helaas sommigen a priori vanuit dogmatische motieven afgehaakt.

Prof. dr. E. P. Meijering is lid van de stuurgroep nationale synode namens de Remonstrantse Broederschap.

Een bericht schrijven

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *