NIEUWS

Ds. G. de Fijter, initiatiefnemer voor de Nationale Synode, sprak zaterdag bij Refo 500 in Gouda over het thema ‘Terug naar het Woord.’ Lees hieronder de tekst van de lezing van De Fijter.

Mij is gevraagd bij deze opening van REFO500 een kort statement af te geven over het thema “Terug naar het Woord”. Met het Woord is – uiteraard – de Bijbel bedoeld. Daarom heb ik de Bijbel ook meegebracht. Daarmee wil ik ook recht doen aan het Sola Scriptura van de Reformatie. Ik lees u een paar verzen uit het 55e hoofdstuk van de profeet Jesaja. Ik lees uit de Herziene Statenvertaling die op 4 december a.s. gepresenteerd wordt. Vanwege de tijd kan ik u dat niet – óók – laten horen uit de Nieuwe Bijbelvertaling).
Jesaja 55.

8 Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten,en uw wegen zijn niet Mijn wegen,spreekt de HEERE. 9 Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.10 Want zoals regen of sneeuw neerdaalt van de hemel en daarheen niet terugkeert, maar de aarde doorvochtigt en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen, zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter, 11 zó zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend. (Jesaja 55: 8-10).

Ik geloof in de vruchtbaarheid van het Woord dat door de God der eeuwen gesproken is. Het Woord zal doen wat Hem behaagt.

Ik geloof in de vruchtbaarheid van het Woord dat door de God der eeuwen gesproken is. Het Woord zal doen wat Hem behaagt. Dat hebben we zien gebeuren in de tijd van de Reformatie en op allerlei andere momenten in de tijd. Datzelfde Woord biedt ons voor vandaag ook perspectief voor de toekomst: Rewind-forward is de leus van REFO500.

Ik maak graag met de Reformatie van Luther, Calvijn en Zwingli en al die anderen de beweging: “Terug naar het Woord’. Want alleen zó kun je ook met zekerheid vooruitkijken naar de toekomst. Echter dat is op een heel bijzondere manier vooruitkijken n.l. eveneens op de manier zoals Jesaja daar over spreekt: dat is de manier van de regen en de sneeuw. Het is de manier van het zaad in de akker. Daarmee is de vruchtbaarheid van Gods Woord en groot geheim. Echter nooit vruchteloos omdat Gods Woord datgene doet wat God behaagt in de verborgenheid van mensenharten.

Dat zijn die harten waarover Augustinus van Hippo de latere Afrikaanse kerkvader in het begin van de Confessiones het beroemde en ook prachtige woord gesproken heeft: ‘ons hart is onrustig, totdat het rust vindt in U’.

Versta mij goed ik wil vanavond niet alleen bij het innerlijke leven – bij het hart van de gelovige – stil staan. Die lijn heeft in de geschiedenis van het christendom diepe sporen getrokken. Terecht. Vaak echter heeft het verwijt geklonken dat christenen zo hun verantwoordelijkheid voor het hier en nu hebben ontlopen.
Het tegendeel is waar.

Ik citeer vanavond Augustinus om te benadrukken dat “Terug naar het Woord’ primair betekent : Terug naar de God van het Woord, wiens gedachten hoger zijn dan onze gedachten. Om Hem gaat het. Om de Levende God, Vader, Zoon en Heilige Geest. Onze eerste aandacht moet zijn: terug naar de Levensbron. Dan ontdek je dat het Woord vlees is geworden in Jezus Christus.

En de Bruid van Christus is de kerk. Die Bruid kan – zo leert ons de geschiedenis van toen én van vandaag – het zicht op die Levensbron kwijtraken en ongehoorzaam worden. Die ongehoorzaamheid van de kerk was toen en is vandaag een open wond. Ongehoorzaamheid krijgt gestalte in de eigenmachtigheid van de kerk waarbij de kerk zich gaat gedragen als de definitieve gestalte van het Lichaam van Christus. Maar wat wordt de waarheid dan gemakkelijk in eigen regie genomen. Dat was in de tijd van de Reformatie zo. Vandaag doen de versnipperde kerken op het erf van de Reformatie precies hetzelfde. Het is onbegrijpelijk dat de kinderen van de Reformatie die zó stipt willen zijn in de toepassing van Gods Woord in het gewone-, het ethische- en kerkelijke leven zó gemakkelijk het gebed om éénheid van de Heere Jezus Christus uit Joh. 17 laten voor wat het is. En dat terwijl Hij juist in dat gebed zegt: opdat de wereld geloven zal’.

‘Terug naar het Woord ‘ betekent ook voor vandaag: ecclesia semper reformanda est.( e kerk die ge-reformeerd is, moet steeds weer ge-reformeerd worden). De spannende vraag is weerspiegelen de kerken vandaag wat de Reformatie beoogde?. Het ging toen niet om de kerk te scheuren maar om vernieuwing van de kerk in haar katholieke gestalte. Terug naar het Woord. Calvijn zegt daarvan in de Institutie ( 4.1.2.) De kerk wordt katholiek genoemd: ‘omdat men geen twee of drie kerken kan verzinnen, zonder Christus Zelf te delen’. Niet alleen Calvijn zocht die éénheid. Ook de vergeten Reformator Bucer – die ik als de kampioen zie van de éénheid van de kerk – schrijft in 1536 ‘het is onmogelijk voor ieder die de brieven van Paulus leest, de middelen te geringschatten om de gemeenschap der heiligen te onderhouden en te bevorderen…In onze dagen echter is een andere geest aan het werk, die probeert om iedere eenheid te verhinderen. Einde citaat. Het had vandaag geschreven kunnen zijn.


Ik vond het verrassend vandaag op de voorkant van een landelijke krant het CREDO afgedrukt te zien met daarbij de oproep van Groen van Prinsterer: “De Hervorming was: de terugkeer tot het apostolisch geloof’. Prachtig. Want dat CREDO als kern is genoeg. Maar ook hier geldt: hoe mooi dat geloofsgetuigenis ook klonk en klinkt, als er aan het Sola Scriptura het woordje ‘en’ wordt toegevoegd krijgt onverwacht deze of gene traditie of ‘heilige Overlevering’ weer de overhand. Of je zegt ‘Schrift en Belijdenis’ Maar altijd voeg je wat toe!. Daarom: Terug naar het Woord.

Wij leven nu in 2010. Protestanten en Rooms-katholieken leven in een land waar de kennis van het Woord in hoog tempo verdwijnt. De analfabetisering t.a.v. het christelijk geloof zet zich steeds maar door. Er zijn meer biblibeten dan digibeten in ons land.

Bovendien vragen we ons af : zijn we onze identiteit aan het verliezen? De één roept dit, de ander roept dat en iedereen meent gelijk te hebben. Juist nu we in een tijd leven die ingrijpende keuzes vraagt op allerlei levensterreinen, zijn velen het spoor bijster. Vaak komt de vraag op naar een beslissend en gezagvol laatste woord dat de weg moet wijzen. Moeten de burgerlijke waarden, een bepaalde ideologie of de draagkracht van ons zo verdeelde volk de weg wijzen?…

Weten de kerken het dan wel? Ook de kerk verkeert in een diepe crisis. Daar komt ze niet uit door zich in de vreemdste bochten te kronkelen om zich maar als relevant en bij de tijd te bewijzen. Rewind-Forward betekent voor mij ook dat de kerk met gezag – zich beroepend op de bijbel – zó zal spreken dat er gewetensvol beslissingen genomen kunnen worden. Ja, gewetensvorming is vandaag zeer gewenst.
Daarom: ‘Terug naar het Woord!’ Dat betekent: terug naar de Schriften als de viva vox: de stem van de Levende God. De God van Israël, de Vader van Jezus Christus is niet een idee of een concept. God is de Levende, die spreekt door Zijn Woord en Geest, ook vandaag.

In de Confessiones beschrijft Augustinus zijn bekeringsgeschiedenis. De geloofsdoorbraak van hem kwam nadat hij na een lange geestelijke worsteling ergens in Milaan een kinderstem een liedje hoorde zingen: Tolle,Lege, tolle, lege “Neem en lees, neem en lees.” Daarop nam hij de Bijbel, las een willekeurig stuk uit de Brieven van Paulus en zag wie de Levende God voor hem wilde zijn.

Terug naar het Woord is vandaag: ‘neem en lees’: en ontdek dat er een Stem is die spreekt, al voordat wij het woord genomen hebben. Weet óók dat het gevaarlijk is: want dit Woord spreekt ons tegen, het is tegendraads naar je eigen leven, naar de kerken.



Die Stem spreekt je vooral liefdevol toe en roept. Dit is opnieuw Jesaja : “Leen mij je oor en kom bij Mij, luister, en je zult leven”

Lees hier meer over Refo 500.